Aφίσα που κολλιέται στο κέντρο της πόλης

Ο κόσμος της ελευθερίας, ένας κόσμος που θα χωράει πολλούς κόσμους, θα περάσει από πάνω τους…

Βασική αρχή του καπιταλιστικού συστήματος είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι ιεραρχικά δομημένες σχέσεις που παράγει αυτή η βασική αρχή ανισότητας και ανελευθερίας διαχωρίζουν τις κοινωνίες με βάση την ταξική θέση, την εθνική καταγωγή, το χρώμα του δέρματος, το φύλο. Η πατριαρχία αποτελεί θεμέλιο λίθο του κόσµου της εξουσίας και βασικό στοιχείο κοινωνικής αναπαραγωγής του. Όπως και κάθε μορφή εξουσίας, υπάρχει, καλλιεργείται και επιβάλλεται σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής οργάνωσης. H κυριαρχία προσπαθεί να επιβάλλει τον κατακερματισμό της εργατικής τάξης με σκοπό τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης.

Η επίθεση στη θηλυκότητα των γυναικών αποτελεί μια προσπάθεια υπενθύμισης της γυναικείας τους φύσης, ως κάτι που τις διαχωρίζει από τους άντρες και κάτι βάσει του οποίου μπορούν να καταπιεστούν και να βασανιστούν περαιτέρω από αυτούς. Η έμφυλη καταπίεση δεν είναι διαχωρισμένη από το σύνολο των υπόλοιπων μορφών καταπίεσης που απορρέουν από τη δομή και τη λειτουργία του κυρίαρχου συστήματος.

Στην εποχή της απογείωσης της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών, οι βασικοί πυλώνες συγκρότησης του κόσμου της εξουσίας επιχειρούν να μεταφέρουν τη σήψη του κρατικού, καπιταλιστικού και πατριαρχικού τρόπου οργάνωσης στην κοινωνία. Όσο βαθαίνει η κρίση και εντείνεται η επίθεση που δεχόμαστε σε όλα τα πεδία, εντείνεται και η επίθεση στο πεδίο τέτοιων διαχωρισμών. Τα άπειρα πρόσφατα παραδείγματα είναι σαφή. Πηγαίνοντας μερικά χρόνια πίσω, στο 2012, με την διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών σε μια περίοδο μηδενικής ανοχής και εξόντωσης όποιου περισσεύει, και φτάνοντας στην πρόσφατη καταδίκη της 22χρονης γυναίκας στη Κόρινθο που υπερασπίστηκε τον εαυτό της απέναντι στο βιαστή της, μεσολαβούν χιλιάδες καθημερινά παραδείγματα βίας κατά των γυναικών σε διάφορα πεδία. Οι δεκάδες βιασμοί, οι εξευτελισμοί και η περαιτέρω επίθεση σε γυναίκες αγωνίστριες σε κατασταλτικές επιχειρήσεις, οι ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας των γυναικών, το δουλεμπόριο (trafficking) είναι μόνο κάποια από αυτά, όπως αποκρυσταλλώνονται στον σύγχρονο κόσμο και διαχέονται σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.

Ο αγώνας των γυναικών για την απελευθέρωσή τους από τα δεσµά της πατριαρχίας είναι αναπόσπαστο κοµµάτι του αγώνα για το γκρέµισµα της κρατικής και καπιταλιστικής επιβολής. Γι αυτό το λόγο επιλέγουμε να συλλογικοποιηθούμε και ως γυναίκες, να οργανωθούμε, να αντισταθούμε και όλοι μαζί, με τους εργάτες, τους ανέργους, τους φοιτητές, τους μαθητές, τα lgbtq άτομα, να ενώσουμε τις φωνές και τη δράση μας με όραμα μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία

επικοινωνία:κάθε Τρίτη 19:00-22:00 στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87)

mail: enantiastinpatriarxia@gmail.com | blog: prwtovouliagynaikwn.wordpress.com

Αφίσα αλληλεγγύης στην 22χρονη γυναίκα από την Κόρινθο που υπερασπίστηκε τον εαυτό της

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ 22ΧΡΟΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ ΠΟΥ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΚΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ (εφετειο 13 ιουνη, ναυπλιο)

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΣΕΞΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

Η 22χρονη Π. Α. καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλακή, τον Σεπτέμβρη του 2017, επειδή αμύνθηκε στην επίθεση και την απόπειρα βιασμού αυτής και της φίλης της από 46χρονο άντρα, πριν δυο χρόνια, στην Κόρινθο. Πρόκειται για ένα από τα χιλιάδες παραδείγματα καθημερινής βίας σε βάρος των γυναικών. Σεξιστικές επιθέσεις, ενδοοικογενειακή βία, απολύσεις εγκύων, βιασμοί και άλλα πολλά είναι περιστατικά που συμβαίνουν καθημερινά.

Η επίθεση στη θηλυκότητα των γυναικών αποτελεί μια προσπάθεια υπενθύμισης της γυναικείας τους φύσης, ως κάτι που τις διαχωρίζει από τους άντρες και κάτι βάσει του οποίου μπορούν να καταπιεστούν και να βασανιστούν περαιτέρω από αυτούς. Η έμφυλη καταπίεση δεν είναι διαχωρισμένη από το σύνολο των υπόλοιπων μορφών καταπίεσης που απορρέουν από τη δομή και τη λειτουργία του κυρίαρχου συστήματος.

Όσο βαθαίνει, λοιπόν, η συστημική κρίση (πολιτική, κοινωνική, οικονομική, αξιακή) και εντείνεται η επίθεση που δεχόμαστε σε όλα τα πεδία, εντείνεται και η επίθεση στο πεδίο τέτοιων διαχωρισμών και τα περιστατικά σεξιστικής βίας και κοινωνικού κανιβαλισμού.

Ως γυναίκες, επιλέγουμε να συλλογικοποιηθούμε και εξαιτίας της επίθεσης που βιώνουμε στο κομμάτι των έμφυλων διαχωρισμών. Μόνο όλες μαζί, συλλογικά και αυτοοργανωμένα, μπορούμε να αντιπαλέψουμε τη βαρβαρότητα που επιβάλλει το υπάρχον πατριαρχικό-εξουσιαστικό σύμπλεγμα. Ο αγώνας των γυναικών για την απελευθέρωσή τους από τα δεσµά της πατριαρχίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για το γκρέμισμα της κρατικής και καπιταλιστικής επιβολής.

Πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία

επικοινωνία: κάθε Τρίτη 19:00-22:00 στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87) | enantiastinpatriarxia@gmail.com

Πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η πατριαρχία αποτελεί ένα από τα θεµέλια του κόσµου της εξουσίας και βασικό στοιχείο κοινωνικής αναπαραγωγής του.  Ως γυναίκες, πέρα από την εκµετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλεται συνολικά στους από κάτω, βιώνουµε την καταπίεση και στο πεδίο των έµφυλων διαχωρισµών, ως µια ακόµη µορφή καταπίεσης που απορρέει από τη δοµή του κυρίαρχου συστήµατος. Η ένταση της επίθεσης που δεχόμαστε σε όλα τα επίπεδα δε θα μπορούσε, λοιπόν, να είναι διαφορετική από αυτή που δεχόμαστε στο πεδίο των διακρίσεων εξαιτίας του φύλου ή και της σεξουαλικότητάς μας.

Κείμενο, αφίσα και πανό με αφορμή την 25η Νοέμβρη από την πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η 25η Νοέμβρη έχει οριστεί από τον ΟΗΕ ως ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Η συγκεκριμένη μέρα έχει καθιερωθεί από το 1991, όταν γυναικείες οργανώσεις θέλησαν να τιμήσουν τη μνήμη των τριών αδελφών Μιραμπάλ από τη Δομινικανή Δημοκρατία που βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και στραγγαλίστηκαν μέχρι θανάτου, κατ’ εντολήν του δικτάτορα Τρουχίλο, στις 25 Νοεμβρίου 1960. Με αφορμή την ημέρα αυτή -και όχι επειδή μας ενδιαφέρει να περιχαρακώνουμε τον αγώνα μας ενάντια στην πατριαρχία σε μία ή δύο ημέρες το χρόνο- μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για κάποια ζητήματα.